تفاوت بين لغو و باطل

ابطال از نظر لغوي به معناي نسخ، لغو و لغو است. معناي لغوي باطل، رد و پوچي و فساد است. در اين مقاله به بررسي اين موضوع پرداخته ايم كه تفاوت بين بطلان و بطلان چيست؟

براي پاسخ به اين سوال كه تفاوت بين بطلان و ابطال چيست؟ يكي از مسائل مهم اين است كه ابطال در طيف وسيعي از اعمال و اقدامات حقوقي قابل تحقق است. مثلاً در عالم حقوق از ابطال و ابطال براي اسناد رسمي و غير رسمي استفاده مي شود. با توجه به تأثير كاربرد هر يك از كلمات مذكور در موضوعات مختلف، دو واژه ابطال و ابطال را به تفكيك هر مورد (سند رسمي، اعمال حقوقي، رأي داوري و ...) بررسي مي كنيم.

تفاوت بين ابطال و ابطال سند رسمي

حال مي خواهيم موضوع اسناد رسمي و غيررسمي را بررسي كنيم كه تفاوت ابطال با ابطال چيست؟ هر دو اصطلاح معمولاً براي بي اعتبار كردن يك سند استفاده مي شوند. اما بطلان به معناي عدم وجود يكي از شرايط اساسي براي صدور سند است.

بنابراين با صدور حكم بطلان سند، سند از ابتدا باطل شناخته مي شود و اثري بر آن نيست. از طرفي فسخ به معناي از بين رفتن يكي از شرايط اساسي سند در زمان حال است. بنابراين در صورت ابطال سند، از تاريخ صدور حكم ابطال، اعتبار سند رسمي از بين مي رود. اما اعتبار سند نسبت به زمان قبل از صدور حكم ابطال همچنان پابرجاست.

معناي اسقاط در حقوق

براي اينكه بدانيد تفاوت بين null و void چيست؟ ابتدا بايد معناي اصطلاحي هر يك از اين دو كلمه را بررسي كنيم. اسقاط در حقوق عموماً دلالت بر تباهي و فساد دارد. در مورد معاملاتي كه بين افراد انجام مي شود، فسخ معامله به اين معناست كه با صدور حكم قضايي معامله فسخ شده محسوب مي شود. فسخ يكي از دلايل انحلال قراردادها است. در حقوق ايران واژه ابطال براي اسناد رسمي و غير رسمي نيز به كار مي رود.

دادخواست ابطال معامله

در صورتي كه بين طرفين معامله در بطلان معامله اختلاف باشد، مدعي بطلان بايد به دادگاه عمومي حقوقي مراجعه و دادخواست اعلام بطلان معامله را تقديم نمايد. در اين صورت شخصي كه مدعي ابطال معامله است، مدعي ناميده مي شود.

خواهان بايد دادخواست ابطال معامله را به دادگاه عمومي حقوقي شهرستان محل وقوع ملك يا محل انجام تعهد تقديم نمايد. تقديم دادخواست ابطال معامله مستلزم پرداخت هزينه هاي قانوني است. هزينه دادرسي با توجه به بهاي خواسته يا مبلغي كه خواهان خود را مستحق آن مي داند اخذ مي شود.

تفاوت بين بطلان معامله و بطلان عقد

از نظر قانون مدني تفاوت بين بطلان و بطلان چيست؟ بطلان معامله به اين معناست كه معامله از اول خراب است. به عبارت ديگر، اگر در زمان عقد يكي از شروط اساسي قرارداد موجود نباشد، معامله از ابتدا باطل است. نتيجه ابطال معامله اين است كه در صورت فسخ معامله هيچ اثري در مورد توافقات انجام شده بين طرفين ايجاد نخواهد شد.

از طرفي فسخ قرارداد به اين معناست كه ابتدا عقد سالم برقرار شده است. سپس به دليل از بين رفتن يكي از شرايط قانوني آن، با حكم دادگاه قرارداد فسخ مي شود. در نتيجه اگر ملك مورد معامله در زمان فسخ قرارداد داراي منافعي باشد، آن منافع متعلق به خريدار (مالك دوم) است. زيرا از ابتدا عقد صحيحي منعقد كرد ولي بعداً شرايط اوليه صحت معامله را از دست داد.

موارد لغو معامله

همانطور كه گفته شد موارد باطل شدن معامله زماني اتفاق مي افتد كه يكي از شرايط اساسي معامله در زمان انعقاد قرارداد وجود نداشته باشد. طبق ماده 190 قانون مدني شرايط اساسي معامله به شرح زير است:

قصد و رضايت طرفين

صلاحيت طرفين

موضوع خاص مورد معامله

مشروعيت معامله

از نظر عملي تفاوت اصلي ابطال و ابطال چيست؟ در صورتي كه در دادگاه صالح ثابت شود كه در زمان انعقاد قرارداد هيچ يك از شرايط فوق وجود نداشته است، رأي به بطلان معامله صادر مي شود. تصميم به در اعتبار معامله يك تصميم اعلامي است. حكم اعلامي يعني دادگاه از همان ابتدا بطلان معامله را اعلام كند و چيز جديدي ايجاد نكند. در مقابل دستور اعلامي، دستور كتبي وجود دارد. دستور لغو معامله يك دستور كتبي است.

تفاوت ابطال و ابطال راي داور

در مورد تصميم داور، ابطال زماني حاصل مي شود كه طرفين با توافق طرفين، تصميم داور را ناديده گرفته و بر عدم اجراي آن توافق كنند. در صورتي كه در دادگاه ثابت شود كه يكي از شرايط قانوني داوري وجود نداشته است، رأي داور باطل است.